من و ببخش به خاطرت دوباره چشمام شده خیس یا مثل من اگه کسی به فکر دردای تو نیس خودت می دونی که برام از خودمم مهمتری ببخش که هر شب از پی فکر و خیالم می گذری ببخش اگه هر جا می ری دلم برات شور می زنه تا برنگردی پیش من دلواپسیت ماله منه ببخش اگه هر دفعه من تو آشتی پیش قدم میشم مغرورم اما پیش تو تازه خوده خودم میشم از سر شوق عشقه من اشکی که رو گونه امه ببخش که می لرزه دلم وقتی سرت رو شونه امه وقتی تو رو می بینمت نگام همش سمت توئه تمام اروزی من دیدن لبخند توئه اگر دلت رو می زنه حرفای پر محبتم دلخور نشو از دست من بزن به پای غیرتم صحبت رفتن که میشه بی اعتنایی می کنم ببخش اگه محبت و از تو گدایی می کنم ببخش اگه روی دلم اسم تو رو هک می کنم وقتی دلت می گیره من به بودنم شک می کنم ببخش اگه به یاد تو پلکام و رو هم می زارم هر شب تو رویای منی چکار کنم دوست دارم وقتی یه کم تو خودمم اون لحظه های بی کسی خودم می فهمم عزیزم که واسه من دلواپسی وقتی که می بینی چشام دوباره بارونی شده چه مهربون میشی گلم وقتی می پرسی چی شده پر از غرور دل من ولی تو بی افاده ای تعارف نمی کنم ولی تو خیلی صاف و ساده ای وقتی محبت می کنی غمهای قلبم می میره نمی دونم چرا ولی بیخودی گریه ام می گیره از سر تقصیرای من تو خیلی ساده می گذری هر جور حساب کنم بازم تو خیلی از من بهتری دلت شکست فدات بشم اما قسم به جون تو خودم با اشکام جوش می دم اون دل مهربون تو